2008/09/25

Tempel naar Gemeentemuseum

Veel studenten en pas afgestudeerde kunsthistorici maken een voorzichtig begin met hun carrière als rondleider in musea voor ARTTRA, daarop zijn wij geen uitzondering. Onder de freelancende collega's troffen wij daar ooit Benno Tempel. Hij begon kort daarna zijn loopbaan als gastconservator in het Dordrechts Museum, waar hij de tentoonstelling Paul Gabriël. Colorist van de Haagse School verzorgde. Vervolgens werd hij als assistent-conservator bij het Van Gogh Museum aangesteld en was hij tevens verantwoordelijk voor Museum Mesdag. Daarna maakte hij als conservator tentoonstellingen een rondje langs de Kunsthal, om weer bij het Van Gogh Museum terug te keren. Inmiddels is zijn benoeming als opvolger van Wim van Krimpen bij het Haags Gemeentemuseum per 1 januari 2009 aangekondigd. 'Wat, men koos voor een vakinhoudelijk deskundige, geen managerstype uit het bedrijfsleven?', horen wij u in koor roepen. Ja, de benoeming van zo'n 'jonge hond' op deze gevestigde plek zal vast de veren van de Haagse kunstwereld wat opschudden. Betekent het wellicht dat de nadruk in het tentoonstellingsbeleid weer wat meer op de 19de eeuw komt te liggen? We zijn benieuwd hoe het museum zal varen onder deze nieuwe directeur.

Bride of Sin!


I Was a Girl Burglar for Kicks, Sex Habits of Women Killers, She Played Me for a Sucker en natuurlijk Bad Woman. Van de jaren '20 tot de jaren '60 waren dit de suggestieve titels van Amerikaanse detective pockets. Zulke pulp-boekjes over sex, dood en misdaad hadden prachtige sleazy covers, waarop slechte vrouwen in strakgespannen jurkjes werden uitgebeeld, die de held in het verderf zouden storten - of toch niet? Uitgeverij Taschen, inmiddels gespecialiseerd in de visuele rijkdom van 20ste-eeuwse consumer art komt in oktober met een bundeling van deze coverillustraties. Mysterieuze vrouwen en louche detectives staan daarin centraal.
Aanvankelijk bracht Taschen dergelijke boeken voor zeer lage prijzen in bijzonder hoge oplages, tot grote vreugde van studenten kunstgeschiedenis. Maar nu men door heeft dat hier een grote markt voor is, verschijnen ze steeds vaker in gebonden edities, zoals deze, of in luxe verzamelboxen.

Publicatie: Dian Hanson/Eric Godtland, True Crime Detective Magazines, Taschen, te verschijnen in oktober 2008, ISBN: 978-3-8228-2559-4, 336 pp., $ 39.99.

2008/09/21

Herkauwer

De 18de eeuw is niet onze eigenlijke specialiteit. Dat neemt niet weg, dat we er graag een uitstapje naar maken. Vooral als dit wordt aangereikt door Herkauwer. Zijn blog is educatief en doet lezers regelmatig breed glimlachen; LOL (laughing out loud), zoals dat heet in 21ste-eeuwse digi-speak die wij nog maar net beheersen. Vooral zijn opmerkzaamheid richting recente ontwikkelingen in de kunstwereld willen wij u niet onthouden: Op de schedel gekrabt. (Ook briljant is Herkauwer's definitie van rap: 'hedendaagse penosepop, oftewel rapkunst, oftewel epiek gezongen door in klompgympen gestoken, naar beneden wijzende barden', geciteerd uit Dissertje.) Wij bevelen u deze digitale pennevruchten van harte aan.

2008/09/20

Fiets & Stal

In het kader van het kunstproject Fiets&Stal werden tussen 2000 en 2008 twaalf kunstenaars, vormgevers en architecten uit binnen- en buitenland uitgenodigd door Stroom hcbk om bewakershuisjes te ontwerpen voor fietsenstallingen in Den Haag. Aanleiding was het huisje dat Frank Halmans in 1998 voor de Biesieklette-stalling aan het Buitenhof ontwierp. Het laatste huisje van Dan Graham werd deze zomer opgeleverd. Bij Stroom is een handig stadskaartje op creditcard formaat verkrijgbaar, waarop alle huisjes zijn afgebeeld en een beschrijving van de ontwerpen wordt gegeven. De bewakers zitten nu lekker droog in bouwsels die variëren van pipo-wagen tot terp.

Heraldiek en Chinees porselein

Soms ben je met een onderzoek bezig en verschijnt er precies op het juiste moment een nieuw boek, dat daarbij als bron kan dienen. Zo verscheen in 2007 Chinese Armorial Porcelain for the Dutch Market van dr. Jochem Kroes, medewerker van het Centraal Bureau voor Genealogie en redacteur van Nederland's Patriciaat, werkelijk als geroepen. Alleen de prijs was even schrikken. Het standaardwerk bespreekt 450 Nederlandse familiewapens, die voorkomen op Chinees exportporselein. Zulk Chine de commande werd in de 18de eeuw op bestelling voor welgestelde families vervaardigd. Naar schatting zijn er in totaal ca. 600 a 700 van deze wapenserviezen geproduceerd. Zestig voorbeelden daarvan zullen binnenkort te zien zijn op de tentoonstelling Wapengekletter op porselein in het Haags Gemeentemuseum, ook weer als geroepen. Bovendien zal het tijdschrift Vormen uit Vuur hier een themanummer aan wijden.

Publicatie: Jochem Kroes,Chinese Armorial Porcelain for the Dutch Market, Waanders, Zwolle 2008, ISBN 978 90 400 8331 0, 720 pp., € 150,-.
Tentoonstelling: Wapengekletter op porselein, 18/10/2008-1/3/2009, Haags Gemeentemuseum.

Harbour Club

Scheveningen heeft een kleine jachthaven, waarvoor de Gemeente grootse plannen heeft. In bouwputten staan nieuwe huizen en hotels al in de steigers, in raadsvergaderingen strijdt men voor de vorm nog met omwonenden over sloop en hoogbouw, maar natuurlijk worden alle plannen vanwege het economisch belang zoals vanouds gewoon doorgedrukt. Vooruitlopend op het internationale publiek dat in komende jaren wordt verwacht, schieten links en rechts nieuwe restaurants uit de grond. Dat is een lichtpunt tussen de bouwgruiswolken.

Onze favoriet was onmiddelijk The Harbour Club, die deze zomer geopend werd. Het terras en de verwarmde veranda met uitzicht op de bootjes zijn ingericht in de Amerikaanse stijl, die in Nederland onder meer door Maison Riviera populair is geworden. Binnen zijn echter glitzy oesterbars, intieme leren booths en een sushicounter ingericht. Er is 's avonds plaats voor 400 man feestende beau-monde, maar overdag is het heerlijk rustig lunchen aan het water.
De grote en kleine kaart bestaan uiteraard hoofdzakelijk uit visgerechten. De heerlijke lunchgerechten zijn gelijk aan de starters, waarbij kleine breekbroodjes met pittig makreelsmeersel worden geserveerd. Echte allure hebben de gigantische opgemaakte torens met fruits-de-mer op ijs, waarvan wij vooral heren in strakke zwarte pakken zagen snoepen. De avondkaart hebben we nog niet uitgeprobeerd, maar wel ingekeken. Daarop zagen we onder meer de Amerikaanse surf-n-turf in Den Haag arriveren.
Prettig is overigens dat de bediening zeer correct is. Als men dit ook na het openingsseizoen nog weet te handhaven, zullen de internationale blondines, sportautobezitters en zakenheren wel (blijven) komen. Zakendames hebben we, op onszelf na, echter nog niet gezien...